Οι Παπάδες μας

Οι Παπάδες μας: Οι Ιερείς των Αμπελοκήπων Καστοριάς.

  Οι     Αμπελόκηποι Καστοριάς, είναι ένα μικρό αλλά ζωντανό χωριό του Ν.Καστοριάς,πολύ γνωστό για τις Ταβέρνες του
      Ή ζωή και η Ιστορία του χωριού,όπως όλων των χωριών της ελληνικής υπαίθρου, είναι δεμένη με την εκκλησιαστική ιστορία.Ετσι στην προσπάθεια ιστορικής καταγραφής του χωριού μας, προσπαθήσαμε να διερευνήσουμε σε βάθος χρόνου,όσα στοιχεία υπήρχαν,να καταγράψουμε διηγήσεις και ιστορικές μαρτυρίες ηλικιωμένων,πριν αυτοί αποδημήσουν εις Κύριον.

      Δυστυχώς δεν βρήκαμε  κάποια βιβλία,τετράδια με καταγραφές ιερέων για τις κηδείες,βαπτίσεις και λοιπές τελετές που θα έδιναν κάποιες πληροφορίες.
      Τα παλιά εκκλησιαστικά μας Βιβλία (Μηναία-Εκδόσεις Βενετίας 1845?) έχουν κάποιες χειρόγραφες σημειώσεις-ενθυμήματα ψαλτάδων που ακόμη μελετούμε.(βλ.Πέτρος Αναστασίου,Δάσκαλος Σδράλτσης 1898-99)

       Ομως θεωρήσαμε σκόπιμο να παραθέσουμε όποια στοιχεία έχουμε συλλέξει,να είναι διαθέσιμα στους μελλοντικούς "ερευνητές" που θα ήθελαν να συμπληρώσουν την Ιστορική καταγραφή.

          Ξεκινώντας από σήμερα ,σωτήριον έτος 2011,θα παραθέσουμε τον κατάλογο των ιερέων του χωριού σε βάθος χρόνου,με φωτογραφικό υλικό,όπου αυτό ήταν διαθέσιμο.

Κατάλογος Ιερέων Αμπελοκήπων Καστοριάς.

1)ΠαπαΝικόλας Δημητριάδης (1974-σήμερα 2011).             
Ο ιερατικός του Τίτλος  "Πρωτοπροσβύτερος". Γεννήθηκε στη Διποταμία το 1939.Χειροτονήθηκε 30 Ιουνίου 1971.Στους Αμπελόκηπους ήρθε το 1974 και είναι ιερέας του χωριού μέχρι σήμερα.Στο σύνδεσμο παρακάτω,"φωτογραφικό υλικό για τους παπάδες",υπάρχουν αρκετές φωτογραφίες του ΠαπαΝικόλα σε Τελετές της Εκκλησίας μας
Δείτε μικρό VIDEO1 2η Ανάσταση στον Αη-Νικόλα,Απρίλ 2009
Δείτε μικρό VIDEO2 Αρτοκλασία στον Αη-Νικόλα,Απρίλ 2009
-Εδώ μικρό VIDEO3 Εγκαίνια Αιθ.Αγ Κωννου κ Ελ  14-11-2009
 * με παρουσία Σεβασμ.Καστοριάς Σεραφείμ
Δείτε μικρό VIDEO2 Αγιασμός ΦΩΤΑ 2011 στον Αγ Κων κ Ελένη
-Δείτε Αρθρο μας για τον ΠαπαΝικόλα σε Εφημερίδα ΠΕΛΣΑ 2008
                                           -Το ως άνω άρθρο "κατεβάστε" στον Η/Υ για καλύτερη ανάγνωση ΄ΚΛΙΚ στην εικόνα του Αρθρου

+.....Παπα-Νικόλας:απεβίωσε 2-4-2021(κηδεία).....

2)ΠαπαΣωτήρης Ντολόπουλος:Γεννήθηκε στην Δραγασιά Οντρίων το 1914.Χειροτονήθηκε το 1947.Υπήρξε ιερέας Αμπελοκήπων από το 1971-1974,οπότε πήγε στην Ενορία Αγ.Πάντων Καστοριάς(εδώ ήρθε ήδη ο παπαΝικόλας). Οσο ήταν στο χωριό ,έμενε στο σπίτι του "Τσάκου"(Ζησιάδη-Αυστραλού)- Λεπτομερέστερο Βιογραφικό με ΚΛΙΚ σε επόμενη Φωτογραφία

3)ΠαπαΓιώργης Γεωργιάδης: Γεννήθηκε στους Αμπελόκηπους Καστοριάς  (πρώην  Σδράλτση) το 1895. Χειροτονήθηκε ιερέας το 1930  και υπήρξε ιερέας του χωριού μέχρι το 1971, οπότε συνταξιοδοτήθηκε. Απεβίωσε 2-8-1985.Ο τάφος του βρίσκεται στον Αη Νικόλα,πίσω από το ιερό,όπως συνηθίζεται για τους παπάδες
**Από τον ΠαπαΓρηγόρη Τερζόπουλο,συγχωριανό ιερέα, λάβαμε ευγενική προσφορά 2/2/2011, μία φωτοτυπία-με θέμα:Ιερέας Γεώργιος Γεωργιάδης:ΠαπαΓιώργης Χειροτονήθηκε το 1930. * Η παραπάνω Φωτο-Σελίδα είναι ευγενική Προσφορά του ΠαπαΓρηγόρη Τερζόπουλου, που μας την έστειλε σημειώνοντας: ένα απόκομμα από το "ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΟΝ ΛΕΥΚΩΜΑ:
Ο ΕΦΗΜΕΡΙΑΚΟΣ ΚΛΗΡΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 1931 -ΕΚΔΙΔΟΤΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΚΥΡΙΟΥ ΙΩΑΚΕΙΜ ΛΕΠΤΙΔΟΥ
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ Η "ΜΕΛΙΣΣΑ" 1931"
όπου έχει και τη φωτογραφία του Παπαγιώργη νεαρού τότε και πρόσφατα χειροτονηθέντος ιερέως
=====Δείτε με ΚΛΙΚ ΕΔΩ
**Συμπληρωματική Διήγηση 5.2.2011 για τον ΠαπαΓιώργη (από μάνα μου Ελευθερία Νικοπούλου-Γεν 1913,σήμερα 98 ετών):"Οταν χειροτονήθηκε ο ΠαπαΓιώργης το 1930,ήμουν 17 χρόνων,θυμάμαι τότε που κατεβήκαμε,όλο το χωριό,μικροί μεγάλοι,κάτω στο ποτάμι,λίγο πέρα από την γέφυρα,στο πλάτωμα( όπου 1-2 χρόνια μετά έγινε με προσωπική εργασία όλων των συγχωριανών, η βρύση του χωριού κοντά σε ένα λευκάδι,επί Προέδρου Κοινότητας Παναγιώτη Γεωργιάδη).Πήγαμε όλοι να τον υποδεχτούμε που γύριζε στο χωριό από την Καστοριά,μετά την χειροτονία του,να του φιλήσουμε το χέρι και να μας δώσει την πρώτη ευλογία του, σαν νέος παπάς του χωριού.Το 1934, αυτός μας πάντρεψε, με τον Κοσμά Νικόπουλο,χρόνια Ψάλτη στην Εκκλησία του χωριού,μας βάφτισε και πάντρεψε παιδιά,Θεός σχωρέστον"
    -Προσωπικά τον θυμάμαι σαν ένα καλοκάγαθο Παπά, με το χαμόγελο πάντα.Του άρεσε κάπου-κάπου το "ποτηράκι" η "σπονδή-οινοποσίας,όταν βρίσκονταν παρέα,  μι τους άντροι του χουριού".Κι αν κανείς παρεκτρέπονταν με καμιά μικροαταξία στην εκκλησία,πάλι με το χαμόγελο τον ψιλομάλωνε:'"αει μπρε να σοι πάρ'η ευχή να σοι πάρ',δεν κάμ'έτσ'!".Οι γυναίκες περισσότερο αλλά και οι "άντροι",θυμάμαι ,τον φώναζαν " φέντη"(αφέντη),ως ένδειξη σεβασμού.Εδώ ένα στιγμιότυπο από την Βάφτιση της κόρης μου Ελευθερίας (Ρίας) από τον ΠαπαΓιώργη στην Παναγία το1980

4)Παπα-Μαυρίδης :ήταν από Χιλιόδενδρο.Δεν έχουμε περισσότερα στοιχεία

5)ΠαπαΒασίλης Τσαπαρόπουλος: γεννήθηκε το 1868,στους Αμπελόκηπους (Σδράλτση) Καστοριάς.Υπήρξε ιερέας από 1900-1929.-*για συσχέτιση με τα "σόϊα":ήταν πατέρας της "Γιανάκαινας",συζύγου του Γιαννάκη Γεωργιάδη ("Παντάδες").

Εκανε την διπλή κηδεία των δολοφονηθέντων παππού Κοσμά και Νίκου Νικόπουλου το 1905 από τον Νταηλάκη ,όταν Μητροπολίτης Καστοριάς ήταν ο Γερμανός Καραβαγγέλης.(*βλ. παρακάτω)

6)ΠαπαΒασίλης: γιός ΠαπαΓιάννη: (**από διηγήσεις της μάνας μου Ελευθερίας και της γιαγιάς μου Αικατερίνης Νικοπούλου:πέθανε νέος(ασθένησε "φθισικός"-"φυματίωση"? πριν το 1900,αφού το 1900 έγινε παπάς ο παπα Βασίλης Τσαπαρόπουλος).Η παπαδιά Αναστασία είχε ήδη χάσει  σε νεαρή ηλικία το μοναδικό της κοριτσάκι,ακολούθησε η απώλεια του ΠαπαΒασίλη.Εμεινε μόνη της,ώσπου την παντρεύτηκε ο προπαππούς μου Κοσμάς,το 1905, που ήταν Πρόεδρος(Μουχτάρης του χωριού,όταν πέθανε η γυναίκα του -προγιαγια Ελένη),,με ειδική άδεια του Πατριαρχείου,επειδή ήταν παπαδιά.Ηταν 9 μήνες παντρεμένη,όταν δολοφονήθηκε ο παππούς Κοσμάς,μπροστά στον Νάρθηκα της Παναγίας και αμέσως παραπέρα,στην σημερινή πλατεία Υδραγωγείου και ο πεθερός του Νίκος.(απ'αυτόν στο σόϊ λέγονταν "Νικάδες" και μετά Νικόπουλοι).Η γιαγιά Αναστασία, έμεινε πάλι χήρα και μεγάλωσε τα ορφανά (Γρηγόρη-παππού μου-,Φώτη,Μαρία,τέκνα Ελένης).Πέθανε την δεκαετία του '50

*-- Η δολοφονία Κοσμά κ Νίκου, έγινε όταν Μητροπολίτης Καστοριάς ήταν ο Γερμανός Καραβαγγέλης, από τους "μακεδονομάχους" Καπετάν Νταηλάκη και Καπετάν Σούλιο,όπως ο ίδιος ο Νταηλάκης, με λεπτομέρεια εξιστορεί και περιγράφει, στο Ημερολόγιό του στις 31 Ιουλίου ή 1 Αυγ 1905 ( σελ. 28-30-Ημερολόγιο Καπετάν Λάκης Νταηλάκης 1900-1912-Εκδοση Συλ.Φίλοι Μουσείου Μακεδ.Αγώνα Ν Καστοριάς-Εκδοση 2002*  βλ σχετική ανάρτηση Ιστολογίου με ΚΛΙΚ ΕΔΩ). 

**Ο Γερμανός Καραβαγγέλης  στα "Απομνημονεύματά του" σελ.142-143- Εκδόσεις ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΗ-αναφερόμενος στην δράση κάποιου "εγκληματία ψευδο-ιερέα,πρώην αιγοβοσκού,χειροτονηθέντος,με όνομα Παπα Γερμανός,υπό της Εξαρχίας (Βουλγαρικη Εκκλησία) ιερέας Τσερέσνιτσας  ( το χωριό Πολυκέρασος, κοντά στην Προκοπάνα-Περικοπή) ...γράφει ότι..."οτε έφθασεν και μίαν ώραν της Καστορίας μακράν εις το χωρίον Σδράλτσης,εξ ού απέσπασε δια της λόγχης τον ληστρικόν μετερχόμενος βίον αρκετήν ποσότητα χρημάτων παρά του Ελληνος ιερέως Βασιλείου* λίρας 5,παρά του Πάντου λίρας 10,του Γιάννη λίρας 5,του Κοσμά λίρας 5 και άλλων άλλα,ως εμαρτύρησεν ούτος εν τη ανακρίσει...."*Πρόκειται για τον παπά μας  ΠαπαΒασίλη,τον Τσαπαρόπουλο,αφού ο Καραβαγγέλης ήταν ΜητροπολίτηςΚαστοριάς από 1900-1907,οι άλλοι δύο ήταν συγγενείς(Πάντος=Παντελής,παππούς του σημερινού κυρ Παντελή Γεωργιάδη/Γιάννης,αδελφός Πάντου,πατέρας του "Γιαννάκη" Γεωργιάδη,που έλαβε το όνομα του πατέρα του Γιάννη,επειδή πέθανε νωρίς,πριν βαπτισθεί/Ο Κοσμάς,δεν βρήκαμε ακόμη ποιός ήταν* -διήγηση Ελευθ.Νικοπούλου)

7)Παπα Γιάννης : ο πιό παλιός παπάς του χωριού, που έχουμε διηγήσεις (από Ελευθερία Νικοπούλου,σήμερα 98 ετών,από τον πατέρα μου Κοσμά και την γιαγιά Αικατερίνη).Είναι προ-πάππος της οικογένειας Παπαϊωάννου, που σ'αυτόν οφείλουν το επώνυμο "Παπαϊωάννου".Ηταν παπάς όταν ακόμη το χωριό ήταν  περίπου μισό στο Τσιφλίκι,στην παλιά του θέση και μισό εδώ,στην σημερινή θέση,(οι κάτοικοι σιγά-σιγά μεταφέρονταν στην  εδώ θέση,λόγω επιδημίας που είχε ενσκήψει, με πολλούς θανάτους στην περιοχή)  είχε μοναδική εκκλησία τον Αη Νικόλα  (βλέπε.φωτογραφία κ Κλικ για θέση).Ο ΠαπαΓιάννης αποφάσισε και με την βοήθεια των χωριανών, έκτισαν την Παναγία,στο χώρο που είναι σήμερα και χρησιμοποιούνταν σαν αλώνι("του παπά τ'αλών'").Το σπίτι του ,ήταν όπου σήμερα τα σπίτια Χαρίλα κ Γιώργου Παπαϊωάννου.Οταν κάποιος ηλικιωμένος-ανήμπορος, ζητούσε και νύχτα ακόμη να τον "μεταλάβει", ο παπαΓιάννης πήγαινε στον Αη Νικόλα να πάρει τα ιερά.

Ιστορικό ανέγερσης Ναού Παναγίας:(διήγηση από πατέρα μου Κοσμά Νικόπουλο,μεταφορά από  παππούδες-γιαγιάδες) Μια φορά λοιπόν, ο παπα Γιάννης,καθώς γύριζε με τα ιερά, από τον Αη Νικόλα,μεσάνυχτα,στον δρόμο άκουσε παράξενους θορύβους και είδε κλαδιά σε δένδρα να κινούνται.-"Ο ¨οξω από δώ,σκέφτηκε ο παπαΓιάννης,θορυβήθηκε,φοβήθηκε πολύ μην του βάλει εμπόδιο στο δρόμο και πέσει με τα Ιερά.Εκανε τον σταυρό του,δεν σταμάτησε,ήρθε στο χωριό και κοινώνησε τον χωριανό που το ζήτησε.Ομως με αφορμή αυτό ,είπε στους χωριανούς:"Δεν γιένεται, χωριανοί ,να τρέχω έτσι μέσ' την νύχτα, στον Αη Νικόλα,άμα είναι ζόρι.Ετσι κι αλλοιώς οι περισσότεροι χωριανοί εχουν ήδη  έρθει από το Τσιφλίκι εδώ.Να χτίσουμε λοιπόν εδώ, στ'αλώνι, την Εκκλησιά μας" Και έτσι έγινε.Χτίστηκε με απλή κατασκευή,σαν αποθήκη, το κυρίως τμήμα,χωρίς τον γυναικωνίτη, που κτίσθηκε αργότερα,ενώ το καμπαναριό ,πολύ αργότερα, μετά την απελευθέρωση.

     Τις 3 φάσεις ανέγερσης του ναού, τις διαπίστωσα και ο ίδιος σαν Μηχανικός,όταν ανέλαβα μελέτη κ εκτέλεση γενικής επισκευής-αποκατάστασης ανακαίνισης του Ναού(1η φάση πλιθιά,2η Πλιθιά+πέτρα με λάσπη, 3η καμπαναριό με συμπαγή τούβλα)
 

Παλιότεροι Παπάδες στη Σδράλτση, στο Τσιφλίκι

       Δεν έχουμε βρεί στοιχεία ούτε διηγήσεις ποιοί ήταν οι πιό παλιότεροι παπάδες.Στα νεκροταφεία,ερευνήσαμε για τον παλιότερο τάφο με σταυρό και χρονολογία.Βρήκαμε τον "Μήτρο"-Κατσαούνης Δημήτρης (Γεν.1878-Απεβ.1959).Παλιότερα,σύμφωνα με διηγήσεις, στα μνήματα δεν έβαζαν σταυρούς με επιγραφές,μόνο μια πέτρα στο κεφάλι να ξεχωρίζει,γι αυτό και δεν υπάρχουν παλιοί σταυροί.Οι προ-παππούδες μου, Κοσμάς και Νίκος που δολοφονήθηκαν από τον Νταηλάκη το 1905,δεν είχαν κανένα σταυρό,μόνο πέτρες.Θάφτηκαν στην Δυτική πλευρά, που ήταν εκτός κυρίως νεκροταφείου( που ήταν η Ανατολική, κάτω από το ιερό),επειδή δεν πέθαναν από φυσιολογικά αίτια.
       Φαίνεται όμως ότι το χωριό υπήρχε αρκετά προ του 1800 μΧ.Εχουμε  διηγήσεις (από οικογένεια Νικολόπουλου-Σιαρέγκου) ότι ο Πατρο Κοσμάς Αιτωλός είχε περάσει από το χωριό στην περιοδεία του, στην σκλαβωμένη τότε Δυτ.Μακεδονία (πέρασε από Δουπιάκι-Σδράλτση-Λόσνιτσα/Δισπηλιό-Αμπελόκηποι-Γέρμα).Η περιοδεία του έγινε γύρω στα 1776 μΧ.

         Αρα έχουμε πολλά ακόμη να ερευνήσουμε.

Αλλοι Παπάδες από το Χωριό

1)ΠαπαΓρηγόρης Τερζόπουλος:Νέος παπάς,στις μέρες μας,μένει στο χωριό,είναι ιερέας στους Αγ.Πάντες στην Καστοριά.Συχνά όμως έρχεται στο χωριό και ιερουργεί στους Ναούς μας, μαζί με τον παπαΝικόλα

 βλ. σχετ άρθρο από το Ιστολόγιό μας για Λειτουργία του ΠαπαΓρηγόρη  στο Εξωκκλήσι Αγ Πνεύματος που κατασκευάστηκε με πρωτοβουλία της γιαγιάς του ¨Γκόλαινας"
με ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Περισσότερο Φωτογραφικό Υλικό για τους παπάδες μας ΚΛΙΚ ΕΔΩ

2)Ενα άλλος παλιός Παπάς, ο Παπα(?) Σίσκος
Δεν έχουμε ακόμη πλήρη ιστορικά στοιχεία.Λίγα από διηγήσεις από την Ελευθερία Νικοπούλου(από μεταφορά από μεγαλύτερούς της:.Ηταν αδελφός του "Γκύρου"("Γκύρος"=Αργύρης Σίσκος- πατέρας του παππού "Γκόλιου"-Γρηγόρη Σίσκου/ Δημητριάδη,ή παππούς του Νίκου Σίσκου/Δημητριάδη.Αρα ο Παπα(?μικρό όνομα?) πρέπει να ήταν θείος του παππού "Γκόλιου") Επί Τουρκοκρατίας, ο παπα-Σίσκος (μάλλον είχε φοιτήσει στο Βουλγάρικο Σχολείο Καστοριάς-ήταν για ένα διάστημα παπάς στο χωριό Γκάλιστα-Ομορφοκκλησιά ,με περιπέτειες και διώξεις,από ντόπιους και Τούρκους),έμεινε λίγο στο χωριό,καταδιωκόμενος στο βουνό συχνά και μετά έφυγε με την οικογένειά του στο εξωτερικό,μάλλον στην Βουλγαρία, σε περίοδο που μαίνονταν οι ανταγωνισμοί και οι εντάσεις μεταξύ "Πατριαρχικών-Εξαρχικών", παράλληλα με τις πιέσεις των μπέηδων.Ο παπαΓρηγόρης αναζητά ιστορικά στοιχεία για την περίοδο και ίσως επανέλθουμε.

Σημείωση:Παρακαλούνται όσοι έχουν κάποια παρατήρηση για συμπλήρωση,διόρθωση κάποιων διηγήσεων η έχουν διαθέσιμο φωτογραφικό υλικό από εκκλησιαστικές τελετές, με τους παπάδες μας(γάμους,βαπτίσεις) ή χειρόγραφα σχετικά,να επικοινωνήσουν  μαζί μας για να συμπληρώσουμε σταδιακά την ιστορική έρευνα.

Οι "Αυστραλοί" των Αμπελοκήπων

Οι "Αυστραλοί" μας, των Αμπελοκήπων Καστοριάς.

Σε μια αναδρομή, στην ιστορία της μετανάστευσης συγχωριανών μας, στην μακρινή Αυστραλία  της δεκαετίας του ΄50 κ΄ 60 ,  οδήγησε μια συνάντηση-συζήτηση με τον  Στέργιο Φιλίππου, στο σπίτι του, στο χωριό  την 13 – 8 -2010.

Στέργιος Φιλίππου  :  Ένας από τους “Αυστραλούς» συγχωριανούς μας, διηγείται……..

       Ο Στέργιος Φιλίππου, γεννήθηκε στους Αμπελόκηπους Καστοριάς το 1937 , γιος πολύτεκνης αγροτικής οικογένειας , του Βαγγέλη και της Θεανώς (που επισκέφτηκαν αργότερα τα παιδιά τους στην Αυστραλία) , μετανάστευσε στην Μελβούρνη της Αυστραλίας το 1956, με πρόσκληση του αδελφού του Τάσου, που είχε προηγηθεί το 1953, με τους πρώτους μετανάστες του χωριού μας εκεί,που είχαν πάει με καράβια υπερωκεάνια,σχεδόν 40 μέρες ταξίδι. Ο Στέργιος αργότερα, έφθασε εκεί με ταξίδι τετραήμερο, με το αεροπλάνο, θυμάται. Το 1956 ήταν χρονιά Ολυμπιακών Αγώνων στο Σίδνευ , μας λέει ο Στέργιος. Ήταν δύσκολη χρονιά και είχε μείνει δυο μήνες άνεργος, αλλά έπιασε δουλειά σε ξενοδοχείο την περίοδο των αγώνων. Στη συνέχεια απέκτησε επαφή με τους γουναράδες της περιοχής, δούλεψε «σταματωτάς» δέκα χρόνια, ώσπου αποφάσισε ν΄ασχοληθεί ο ίδιος με το εμπόριο γούνας, αποκαθιστώντας επαφή με την Καστοριά, όπου έφερνε ή έστελνε «πράμα» (αποκόμματα γούνας).
       Πρώτη επίσκεψή του στο χωριό, το 1970 και από τότε έρχεται κάθε χρόνο.
Δούλεψε σκληρά, νοικοκύρης και οικογενειάρχης , (δύο κόρες κι ένας γιος του χάρισαν επτά εγγόνια) και πέρα απ΄τα σπίτια που έκτισε στην Αυστραλία, έκτισε στο χωριό την μονοκατοικία του, ( με τίμησε σαν μηχανικό), που χρόνια τώρα, είναι και η έδρα των δραστηριοτήτων του στο γουνεμπόριο,αφού παρά την απόσταση ,έρχεται τακτικά..

       Πριν από χρόνια, έχασε τον αδελφό του Τάσο, προ διετίας την μητέρα του Θεανώ, αλλά και ο ίδιος δίνει τον δικό του αγώνα υγείας,ευτυχώς καλά μέχρι σήμερα Το ηθικό του ανεβασμένο, αλλά δικαιολογημένα θέλει να ξεκουραστεί, μένοντας πια στην Αυστραλία, μια και τα παιδιά και τα εγγόνια του, τον δένουν μόνιμα εκεί. Γι αυτό και σκοπεύει να πουλήσει το σπίτι του εδώ,αλλά τον απασχολεί να πάει σε τοπικά χέρια.Δεν τόδωσε σε μακρυνούς ξένους, λέει,παρ’ότι η οικονομική τους προσφορά ήταν καλή,γιατί ήθελαν να το κάνουν «ξενυχτάδικο-μπάρ» ή κάτι τέτοιο.

        Μείναμε δυο ώρες περίπου με τον Στέργιο, συζητώντας ευχάριστα στο μπαλκόνι του, για το χωριό για τα παλιά, για τους μετανάστες χωριανούς μας στην Αυστραλία.

Το χρονικό της μετανάστευσης από Αμπελόκηπους Καστοριάς στην Αυστραλία

Το 1953 τα πρώτα τέσσερα παλληκάρια μετανάστες απ΄τους Αμπελόκηπους ήταν:

-Θωμάς Παπατσάρας (αδελφός Ηλία Παπαδόπουλου)

-Θωμάς Τρυφόπουλος (αδελφός Στέργιου Τρυφόπουλου)

-Κώστας Μπάγγος (αδελφός Θανάση Μπάγγου)

-Τάσος Φιλίππου (αδελφός του Στέργιου Φιλίππου)

      Έφυγαν με καράβια υπερωκεάνια από τον Πειραιά , ταξίδι τριάντα – σαράντα ημερών. Δούλεψαν σε αγροτικές φάρμες και αποστραγγιστικά έργα.

      Ακολούθησαν

το 1954 - Ρουσκόπουλος Δημήτρης (αδελφός Νίκου Ρουσκόπουλου)

- Γεωργιάδης Δημήτρης (γιος παπα Γιώργη)

το 1956 - Στέργιος Φιλίππου

το 1958 - Νίκη και Πηνελόπη Ζησιάδη (αδελφές Χρήστου Ζησιάδη)

το 1959 - Αντωνόπουλος Θωμάς κ΄ Ρίνα με τα παιδιά τους Γιώργο και Φώτη

το 1963 - Τρυφοπούλου Καλλίτσα και

-Τρυφοπούλου Μαρία ( γύρισε και σήμερα ζει μόνιμα στο χωριό μας)

-Τρυφόπουλος Χρήστος (αδελφός Στέργιου Τρυφόπουλου)

το 1963-65 - Φιλίππου Δημήτρης, αδελφός του Στέργιου

- Μήτσος Ζησιάδης (του Τσάκου) κ΄ η σύζυγός του Πόπη (του Νούμε) και οι αδελφές του Μήτσου Φρειδερίκη και Δόξα

- Κώτσιος (Σίσκος) Δημητριάδης και Ειρήνη ( του Νούμε)

- Βασίλης Δημητρίου (αδελφός μπαρμπα Γιάννη Κοβάτση)

- τα παιδιά του Νίκου Νικολόπουλου (Σιαρέγκου), Νικηφόρος , Βαγγελιώ, Γιαννούλα, Νίτσα και Καλλιρόη ( σήμερα ζει μόνιμα στο Βογατσικό),Ο Νικηφόρος στο χωριό μας )

- Παπατσάρας Κώτσιος (αδελφός Ηλία Παπαδόπουλου-απεβίωσε εκεί προ ετών)

- Κεντζόπουλος Στέργιος, που γύρισε σύντομα και ζει στο χωριό και οι αδελφές του Μαριάνθη και Ρίνα που περέμειναν στην Αυστραλία

το 1979? - Κεντζόπουλος Θόδωρος με την οικογένειά του (γιος Στέργιου Κεντζόπουλου) που ζει στο Σίδνευ,αλλά έρχεται κάπου-κάπου στο χωριό (ήταν και φέτος 2010)

Τόποι προορισμού στην Αυστραλία

        Οι περισσότεροι, πήγαν στην Μελβούρνη, εκτός απ΄τον Θωμά Τρυφόπουλο, που πήγε στην Αδελαϊδα και τον Κώστα Μπάγγο στο Σίδνευ, ενώ ακολούθησε και η οικογένεια Κεντζόπουλου στο Σίδνευ.

Οι «Αυστραλοί» μας  σήμερα

       Σήμερα , όπως λέει ο Στέργιος , η παροικία των συγχωριανών μας στην Αυστραλία ,αριθμεί γύρω στα εκατό άτομα, με παιδιά και εγγόνια.
       Οι περισσότεροι είναι μέλη τοπικών συλλόγων, με κοινά στοιχεία καταγωγής το Άργος Ορεστικό και τα γύρω χωριά. Υπάρχει ο «Σύλλογος Άργους» , με δικές του κτιριακές εγκαταστάσεις , όπου δραστηριοποιείται ο Κώστας (Σίσκος) Δημητριάδης και ο Σύλλογος «Άργους Ορεστικού και Περιχώρων» όπου πρόεδρος είναι ο Μήτσος ο Ζησιάδης.

       Ο Στέργιος δεν θέλησε να επεκταθεί, γιατί υπάρχουν δυο σύλλογοι και όχι ένας, λέγοντας ότι αυτό δεν έχει και τόση σημασία, όλοι είμαστε συμπατριώτες συγχωριανοί και νοιαζόμαστε για τα ελληνικά εθνικά μας ζητήματα, πέρα απ΄τα καθημερινά επαγγελματικά προσωπικά και οικογενειακά μας ενδιαφέροντα.(Σημ.*Τώρα που …περίχωρα και Αργος,γίναμε ένα χωριό,ένας Δήμος, ίσως και οι δύο σύλλογοι τα βρούν και γίνουν ένας)

     Τα τελευταία χρόνια έχουν επισκεφθεί πιο τακτικά το χωριό, πέρα από τους αδελφούς Φιλίππου,ο Μήτσος Ζησιάδης,ο Κώτσιος Σίσκος,ο Θωμάς Παπατσάρας,ο Θόδωρος Κεντζόπουλος,πρόσφατα και ίσως άλλοι που δεν έχουμε συναντηθεί.Κάποιους έτυχε να τους φωτογραφίσουμε,όταν βρέθηκαν σε εκδηλώσεις του Συλλόγου

      Του ζήτησα να μεταφέρει τους εγκάρδιους χαιρετισμούς μας, σε όλους τους συγχωριανούς μας και τις οικογένειές τους στην Αυστραλία και να μας γράφουν τα νέα τους,οι πιο ηλικιωμένοι, κανά γράμμα στον Σύλλογο του χωριού,αλλά και οι νεώτεροι, κανά email. με φωτογραφίες από εκδηλώσεις εκεί.

     Στο φωτογραφικό Αλμπουμ που παραπέμπουμε εδώ φαίνονται σε επισκέψεις τους ,σε εκδηλώσεις του Πολιτιστ.Συλλόγου Αμπελοκήπων, «Αυστραλοί» συγχωριανοί μας αλλά και μια σειρά φωτογραφιών από εκδηλώσεις των συγχωριανών μας στην Μελβούρνη της Αυστραλίας.
      Παρακαλούνται όσοι έχουν φωτογραφικό υλικό σχετικό με τους «Αυστραλούς» μας,αν μπορούν να μας το διαθέσουν για να το συμπεριλάβουμε στο Αλμπουμ.

 

--Δείτε το συνοπτικό ΦΩΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ με μερικούς από τους "Αυστραλούς" μας   με ΚΛΙΚ ΕΔΩ

---Κατεβάστε στον Η/Υ σας και τυπώστε το άρθρο με ΚΛΙΚ ΕΔΩ

--Δείτε εδώ παλιότερο άρθρο μας για τους ΑΥΣΤΡΑΛΟΥΣ '2008 με ΚΛΙΚ ΕΔΩ


*Επίσης ,αν διαπιστώσει κανείς λάθη ή παραλείψεις σε πρόσωπα και χρονολογίες που αναφέρονται παρακαλούμε να επικοινωνήσετε με το Ιστολόγιό μας για διόρθωση

14-8-2010         Χρίστος Νικόπουλος
 cnikop@Yahoo.gr  http://www.ampelokipi-kastoria.blogspot.com/

Τα "Φώτα" 2011 στους Αμπελόκηπους Καστοριάς

Τα "Φώτα" 2011 στους Αμπελόκηπους Καστοριάς

Τα Θεοφάνεια ή "Φώτα" γιορτάστηκαν και φέτος στο χωριό, με Θεία Λειτουργία και Αγιασμό των Υδάτων, από τον παπα Νικόλα Δημητριάδη, στον Ναό του Αγίου Κων/νου κ Ελένης.Παππάς και Ψαλτάδες έψαλαν το "Εν Ιορδάνει βαπτιζομένου σου Κύριε....." συνοδευόμενοι και από αρκετούς από το εκκλησίασμα.

Εδώ και χρόνια πλέον σταμάτησε το έθιμο "ρίψης του Σταυρού" στο Ποτάμι,πότε λόγω κακοκαιρίας αλλά κύρια λόγω εκροής σ'αυτό  του Βιολογικού ΔΕΥΑΚ.Από πέρισυ το πρόβλημα επιδεινώθηκε με την καταστροφ΄η του κεντρικού αγωγού Αμπελοκήπων προς Βιολογικό με την διάνοιξη του ρέμματος -Ποταμού Γκιόλι.Ελπίζουμε ο νέος Δήμος να αντοιμετωπίσει το ζήτημα για να επανέλθει το παλιό έθιμο του Σταυρού στο Ποτάμι.

Στην εκκλησία έγινε και "αρτοκλασία" με "5 άρτο" από τον εορτάζοντα μοναδικό Φώτη του χωριού, που στο τέλος κέρασε με κρασί,τοπικό από τ'αμπέλια του, τους εκκλησιασθέντες, δεχόμενος ευχές,όπως είναι το παλιό έθιμο.

        Μετά την εκκλησία,ομάδα του Πολιτιστ.Συλλόγου ΠΕΛΣΑ, περιήλθε το χωριό, με Οργανα για ευχές, σε όλους του χωριανούς.

Δείτε σχετικά φωτογραφικά στιμιότυπα μικρό VIDEO από τον Αγιασμό με ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Καρναβάλι "Αη Γιάννη" 7 -1-2011 Αμπελοκήπων Καστοριάς

Καρναβάλι "Αη Γιάννη" 2011 :Αμπελοκηποι Καστοριάς

     Ανήμερα του Αη Γιάννη, 7-1-2011,έλαβε χώρα το τοπικό "Καρναβάλι" στο χωριό.Ο καλός καιρός βοήθησε να γεμίσει το χωριό από επισκέπτες που χάρηκαν τις ομάδες Καρναβαλιών, που παρέλασαν με τους ήχους χάλκινων και πνευστών Οργάνων.

      Παραβρέθηκαν :Η Νέα Δημοτική Αρχή του Δήμου μας Ορεστίδος (Δήμαρχος Πάνος Κεπατσόγλου,ο Αντιδήμαρχος Πέτρος Χατζής,η Αντιδήμαρχος Μελίκα Σανταλίδου),η επικεφαλής της Αντιπολίτευσης Μαρία Τερζοπούλου,ο πρώην Δήμαρχος Δημ.Τσιόγκας, Δημοτικοί κ Περιφ.Σύμβουλοι,ο Βουλευτής Ν Καστοριάς Ζήσης Τζηκαλάγιας.

       Οι επισκέπτες,παράλληλα με τον καρναβαλικό χορό στην πλατεία του χωριού,τίμησαν τα δωρεάν κεράσματα του Πολιτιστικού Συλλόγου ΠΕΛΣΑ και το τοπικό κρασί από την κινητή Ταβέρνα-Ψησταριά του Συλλόγου,(κερνά και προβάλλει συμβολικά τις Ταβέρνες και τα κρασιά από  Αμπελια των Αμπελοκήπων) που φρόντισαν,όπως κάθε χρόνο, οι Ηλίας Παπαδόπουλος, Θέμης Βασιλειάδης, Δημήτρης Λυγούρας,έχοντας φέτος  και την ενίσχυση του Ανδρέα Ζησιάδη.
    Τις εκδηλώσεις κάλυψαν και εκπρόσωποι ΜΜΕ (τοπ.Εφημερίδες Καστοριάς κ TV) με εκτενή ρεπορτάζ.

Δείτε Φωτογραφικό Υλικό Καρναβαλιού με ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Δείτε μικρά VIDEO Καρναβαλιού .................με ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Δήμος ΟΡΕΣΤΙΔΟΣ:Οι Νέοι Αντιδήμαρχοι

Δήμος ΟΡΕΣΤΙΔΟΣ 2011: Οι Νέοι Αντιδήμαρχοί μας

Ορίστηκαν οι Αντιδήμαρχοι του Δήμου μας, Ορεστίδος, από τον νέο Δήμαρχο Πάνο Κεπατσόγλου για τα επόμενα 2,5 χρόνια. Μετά τον "Καλλικράτη' πλέον το χωριό μας Αμπελόκηποι Καστοριάς ανήκει στον Δήμο ΟΡΕΣΤΙΔΟΣ, με έδρα το Αργος Ορεστικό.

Συγκεκριμένα, αντιδήμαρχοι ορίστηκαν οι:

1. Σανταλίδου Μελίκα (Ποιότητας ζωής, περιβάλλοντος,παιδείας,πολιτισμού,αθλητισμού).

2. Βασίλης Κωστόπουλος (Καθημερινότητας και τεχνικών υπηρεσιών)

3. Πέτρος Χατζής (Οικονομικών, απασχόλησης, προγραμματισμού, ανάπτυξης).

4. Νίκος Παπανικολάου (Αν/τής Δημάρχου, Διοικητικών υπηρεσιών,ΚΕΠ,θέματα διαφάνειας).

Μεταξύ αυτών,όπως βλέπουμε, ο συγχωριανός μας ΠΕΤΡΟΣ ΧΑΤΖΗΣ (Οικονομικών, απασχόλησης, προγραμματισμού, ανάπτυξης)-

Δείτε  τό σχετικό  VIDEO με τις Ανακοινώσεις του Δημάρχου με ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ σε όλους-ειδικά στον συγχωριανό μας- και ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ στο έργο τους!

ΑΡΓΥΡΗΣ ΚΟΒΑΤΣΗΣ :Ο "Καπετάνιος"

ΑΡΓΥΡΗΣ ΚΟΒΑΤΣΗΣ:

Εφυγε  στα 92 του χρόνια,από κοντά μας ο «Καπετάνιος»

Η Κηδεία του έγινε στις 19-12-2010 στους Αμπελόκηπους Καστοριάς.
Η ζωή του μια περιπέτεια αγώνων.Πρόλαβε να δημοσιεύσει το "Βιβλίο-ΑυτοΒιογραφία ΚΟΒΑΤΣΗ ΑΡΓΥΡΗ-Ενας Ατίθασος Ταγματάρχης".Αφησε ένα μικρό ιδιόκτητο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης,με ιστορικά ενθυμήματα,στη θέση του παλιού του σπιτιού,στους Αμπελόκηπους Καστοριάς

====================================================================================================================================== 

         Στην τελευταία του κατοικία,τον συνόδεψαν,φίλοι, συγγενείς και συγχωριανοί,μαζί και με παλιούς του συναγωνιστές,από τις Αντιστασιακές Οργανώσεις ΠΟΑΕΑ και ΠΕΑΕΑ Ν Καστοριάς,στα 92 του χρόνια,τον παππού,τον πατέρα,τον αγωνιστή,τον «καπετάνιο»,όπως ήταν γνωστός, για την πολύχρονη αγωνιστική του δράση, τον ΑΡΓΥΡΗ ΚΟΒΑΤΣΗ.Στα πρώτα χρόνια της "παρανομίας" χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο(όπως συνηθιζόταν) "Καπετάν Σαρακηνός" (από το Βουνό Σαρακίνα των Αμπελοκήπων) αλλά έγινε γνωστός πιό πολύ με το μικρό του όνομα "Ο Αργύρης"

Ο Αργύρης Κοβάτσης,ήταν γέννημα και θρέμμα των Αμπελοκήπων,τόπο που τόσο αγάπησε,τόσο νοστάλγησε για χρόνια ,τον ύμνησε με πολλά γραφτά «ποιητικά του σχεδιάσματα»,μέχρι να καταφέρει να ξαναγυρίσει.

Γράφει ο ίδιος στην εισαγωγή του βιβλίου του:

” Εγώ ο Αργύρης Koβάτσης ή Δημητρίου, γεννήθηκα στο χωριό Αμπελόκηποι Καστοριάς στις 21/5/1918 από γονείς γεωργούς. Τελείωσα το Δημοτικό Σχολείο του χωριού μου.

Ασχολήθηκα από μικρός με τη γεωργία, βοηθώντας τους γονείς μου. Η οικογένειά μου ήταν φτωχή, αλλά τίμια και υπερήφανη.

Πατέρας μου ήταν ο Θανάσης Κοβάτσης και μητέρα μου η Γιάννα ή Αννα (Νάτσαινα, από το όνομα του πατέρα μου,όπως συνηθιζόταν στο χωριό,οι γυναίκες σ’αυτή την εποχή σχεδόν ξεχνούσαν το όνομά τους), το γένος Παπαχρήστου. Ο παππούς μου, ο πατέρας της μάνας μου, ήταν παπάς στο χωριό Αυγή Καστοριάς. Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας ήταν ένοπλος και προσέφερε πολλά στον απελευθερωτικό αγώνα. Από τις ιστορίες και τις διηγήσεις της μητέρας μου έμαθα από μικρός να αγαπώ αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους του.”

      Περιπετειώδης και πολυτάραχη η ζωή του.Από τα νεαρά του χρόνια εντάχθηκε στις γραμμές του αριστερού κινήματος στην περιοχή.Το σπίτι του «κρησφύγετο-γιαφκα της Εθνικής Αντίστασης». Εζησε γεγονότα και καταστάσεις που σημάδεψαν την νεώτερη Ιστορία της Χώρας.

Αναφέρει στο βιβλίο του:

“Εζησα και αγωνίστηκα :

1.Στον Πόλεμο του ’40,υπηρετώντας στον Ελληνικό Στρατό,στην 1η Γραμμή πυρός υπερασπιζόμενος την Πατρίδα στην Επίθεση των Γερμανικών Στρατευμάτων,στα οχυρά του Εχίνου στα ΕλληνοΒουλγαρικά Σύνορα.

2.Στην Περίοδο της Εθνικής Αντίστασης,41-44 μετέχοντας στην Εθνική Αντίσταση,στην 1η αντιστασιακή ομάδα στο Νομό Καστοριάς με τον ΕΛΑΣ,διάφορες δράσεις ,όπως απαγωγή του προδότη Νταϊλιάνη από την Γερμανική Φρουρά Καστοριάς 1944,ενέδρες και δολιοφθορές στα στρατεύματα Κατοχής κ.α.

3.Στην περίοδο του Εμφυλίου 1946-49,από την 1η Ομάδα στο Γράμμο,από 7η Ιούλη 1946, με τον Γιαννούλη και Πετκανά,τη δράση του ΔΣΕ(Γράμμος-Βίτσι),την άμυνα στο Βίτσι ως ταγματάρχης του ΔΣΕ,διοικητής τομέα Βιγλα-Λούντζερ,τις μάχες με τον αδελφοκτόνο σπαραγμό στη Δυτ.Μακεδονία,φεύγοντας τελευταίος το ’49,επικεφαλής ,με Διαταγή του Γεν.Αρχηγείου του ΔΣΕ περισυλλέγοντας όσους είxαν απομείνει στα βουνά ,με διέξοδο την Αλβανία,με επαφές με Ν.Ζαχαριάδη σε διάφορες φάσεις.

4.Στην περίοδο της Πολιτικής Προσφυγιάς στις Ανατολικές Χώρες με τις περιπέτειες επανέναρξης μιας νέας ζωής, (Κολχόζ,κομματικές περιπέτειες ανα χώρα, “συντροφικά μαχαιρώματα»,κομματικά γεγονότα,ίντριγκες,διώξεις,διαγραφή Ζαχαριάδη,διασπάσεις κλπ).Μεγάλη η νοσταλγία της Πατρίδας. Επαφές και συζητήσεις μου με τον Ν.Ζαχαριάδη για τα Κολχόζ στην Πολωνία.Περιπέτεια στη Βουλγαρία και στη συνέχεια στη Γιουγκοσλαβία.Προσπάθειες Επιστροφής στην Ελλάδα μέχρι το 1987 που γύρισα,αλλα και μετά,πολύχρονοι αγώνες με την «αθάνατη ελληνική γραφειοκρατία» για τα θέματα ιθαγένειας.».

       Σύντροφος και συναγωνίστρια σε όλη του την ζωή ,η σύζυγός του Ελένη-Ρουσουλιώτη-Κοβάτση, που ένα χρόνο πριν αποχαιρετήσαμε.Εζησαν μαζί όλη την περιπέτεια του αριστερού κινήματος στην Ελλάδα, αλλά εκείνο που τους «τσάκισε» ήταν οι τραγικές στιγμές οικογενειακού δράματος, με απώλειες τέκνων,στο εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα.

        Καημός του να καταγράψει σε βιβλίο όσα έζησε,βοηθώντας τους ιστορικούς του μέλλοντος.Ισα που πρόλαβε,(τον βοήθησα όσο μπορούσα)πέρισυ ανήμερα την Ημέρα Εθνικής Αντίστασης τον Νοέμβρη του 2009, κυκλοφόρησε το Βιβλίο «Αυτοβιογραφία Αργύρη Κοβάτση –Ο ΑΤΙΘΑΣΟΣ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ-Στου Γράμμου και του Βίτσι την ράχη περπατώντας η δόξα μονάχη» που διένειμε μέσω φίλων και συγγενών ΔΩΡΕΑΝ, σε όσους ήθελα να διαβάσουν Ιστορία από πρώτο χέρι.

         Με τα περιορισμένα οικονομικά του ,μετά την επιστροφή του,έκτισε μικρό οικίσκο,στην θέση του ερειπωμένου παλιού σπιτιού του,όπου στέγασε τις ιστορικές του μνήμες, με κειμήλια διάφορα(βλ.φωτο αριστερά ο Αργύρης στο Μουσείο),ιδρύοντας έτσι ένα μικρό Μουσείο Εθνικής Αντίστασης.(δείτε αφιέρωμα,με ΚΛΙΚ αριστερά)

            Η Πολιτεία,αναγνωρίζοντας την συμβολή του, του απένειμε τιμητικό Μετάλλιο Εθνικής Αντίστασης ,που με καμάρι πάντα έδειχνε(βλ.φωτο παρακάτω αριστερά)

          Στον Επίλογο του Βιβλίου του γράφει,πάλι ο ίδιος:

“Κάνοντας ένα συνοπτικό απολογισμό ζωής, θεωρώ ότι σε όλο το διάστημα αυτό οδηγός μου ήταν το καθήκον.Το καθήκον προς την Πατρίδα το 1940,το καθήκον προς την τότε κομματική καθοδήγηση και ιδεολογία,το καθήκον προς τους συνανθρώπους και την Κοινωνία ύστερα, με πολλές προσωπικές και οικογενειακές περιπέτειες και θυσίες.Στη ζωή μου βοήθησα συνανθρώπους όσο μπορούσα.Αν άθελά μου κάποιους στενοχώρησα,ζητώ την επιείκειά τους.

Διάβασα κάπου μια σοφή κουβέντα:”Σκοπός της Ζωής σου, να είναι μια Ζωή με ΣΚΟΠΟ».Πάντα είχα λοιπόν ένα σκοπό στη ζωή μου.Το Καθήκον που ανέφερα παραπάνω.-Τουλάχιστον προσπάθησα.”……

Αγαπητέ μας θείε Αργύρη,

Με τον αξιοσημείωτο αυτό επίλογό σου,σε παραδίδουμε στην αιωνιότητα της Ιστορίας, που όλους μας, αδέκαστα ξέρει να κρίνει.

Ας είναι λοιπόν ελαφρύ το χώμα της γής του χωριού σου,που τόσο αγάπησες και χρόνια στερήθηκες,δίπλα και κοντά στα προσφιλή πρόσωπα της οικογένειάς σου, που βάσκανη μοίρα νωρίς τα πήρε από κοντά σου.

ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ αγαπητέ θείε Αργύρη..............

*Δωρεές στη Μνήμη του,υπέρ του Πολιτιστ.Συλλόγου Αμπελοκήπων(ΠΕΛΣΑ):
α)Η ΠΟΑΕΑ (Πανελλήνια Οργάνωση Αγωνιστών Εθν.Αντίστασης-Παράρτημα Καστοριάς).....50,00€
β)Η κυρία Βαενά-Ρουσουλιώτου............20,00€

==============================================================

Σημείωση: Στο Ιστολόγιό μας έχουμε ξαναγράψει για τον Αργύρη Κοβάτση σε περισυνές μας αναρτήσεις με αφορμή την έκδοση του Βιβλίου Αυτοβιογραφία ΑΡΓΥΡΗ ΚΟΒΑΤΣΗ,με αναφορές και φωτογραφικό υλικό ιστορικής Μνήμης από την Αντίσταση και τον Εμφύλιο καθώς και σε ένα άρθρο-επικήδειο για την σύζυγο-συναγωνίστριά του Ελένη Ρουσουλιώτου-Κοβάτση.

Το βιβλίο «Αυτοβιογραφία ΑΡΓΥΡΗ ΚΟΒΑΤΣΗ» ,λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος που υπήρξε από ιστορικούς-ερευνητές αλλά και πολλούς απλούς ανθρώπους από Ελλάδα και εξωτερικό,το έχουμε ανεβάσει στο Διαδίκτυο και όπως ήταν η επιθυμία του, είναι ελεύθερα προσβάσιμο από τον καθένα.Εύκολα το βρίσκει κανείς με αναζήτηση στο Ιντερνετ βάζοντας "Βιβλίο ΑΡΓΥΡΗ ΚΟΒΑΤΣΗ" οδηγείται στο Ιστολόγιό μας από όπου μπορεί να "κατεβάσει" το βιβλίο.

*Αφιέρωμα στο μικρό Μουσείο Εθν.Αντίστασης ΚΛΙΚ ΕΔΩ

* Μπορείτε να κατεβάσετε το βιβλίο και  με ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Νικόπουλος Χρίστος

cnikop@yahoo.gr     http://www.ampelokipi-kastoria.blogspot.com/